08 noviembre 2006

Principios

"Un poeta lo puede soportar todo. Lo que equivale a decir que un hombre lo puede soportar todo. Pero no es verdad: son pocas las cosas que un hombre puede soportar. Soportar de verdad. Un poeta, en cambio, lo puede soportar todo. Con esa convicción crecimos. El primer enunciado es cierto, pero conduce a la ruina, a la locura, a la muerte."

Roberto Bolaño "Enrique Martín"en Llamadas telefónicas



"No era Rimbaud. Sólo era un niño indio."
Roberto Bolaño "Dentista" en Putas asesinas

6 comentarios:

Anónimo dijo...

¿Cómo habrá hecho Bolaño para que cada texto suyo tenga la fuerza de un manifiesto fundacional?

Cobiñas dijo...

Será porque escribe como escriben quienes ya no tienen nada para perder.

El Mate Tuerto dijo...

Sin duda, Cobiñas. Y sospecho que esa sea, tal vez, la única forma de escribir.

Cobiñas dijo...

Sí, Pailos, pero me refiero al que de verdad escribe sabiendo que no tiene nada para perder, no al que hace que escribe como si no tuviera nada para perder. Ahí está la diferencia entre Bolaño y sus epígonos.

Clara Flor dijo...

Poesia é vida, como diria Antonio Porchia, a quen acabo de descubrir mais a fondo en Buenos Aires. Saudos dende a vella Europa

Cobiñas dijo...

Ola, Clara Flor: xustamente, nada mellor ca fórmula "poesía é vida" pra defir a Bolaño e a súa literatura. Unha aperta dende a xoven Bos Aires :-)) Andrea